Jokochronologie

De vele veranderingen die zich in de roerige jaren ’60 voltrekken, hebben ook grote invloed op hetgeen wat zich in de Nederlandse katholieke kerk afspeelt. Langzaam maar zeker ontstaan er in verschillende parochies koren die zich laten begeleiden door ‘duivelse’ muziekinstrumenten als elektrische gitaren en drumstellen. De nieuwe trend gaat ook aan Nijmegen niet onopgemerkt voorbij. Er komen ‘beatmissen’ in onder meer de Molenstraatkerk en de Dennenstraatkerk.

In september 1967 neemt kapelaan Nico Huijberts van de toenmalige Lourdesparochie samen met enkele jongeren uit de wijk (Nico Draper, Peter Visser en Tine Verweij) het initiatief om ook hier een jongerenkoor van de grond te krijgen. Een klein clubje enthousiaste mensen zet de eerste schreden. Een paar jongelui die een muziekinstrument kunnen spelen, worden benaderd en men vindt een dirigent: Harry Kemps, student theologie aan de katholieke universiteit in Nijmegen. De repetities vinden aanvankelijk op woensdagavond plaats op het priesterkoor boven achterin de kerk, waar toen het grote kerkorgel stond.

Al snel blijkt de vrijdagavond een gunstiger repetitietijdstip. Na een paar maanden ijverig oefenen, durft men het in februari wel aan om op zondag om kwart voor twaalf de eerste mis te zingen. Bij een van de eerste liederen gaat het even helemaal mis. Er wordt vreselijk vals ingezet, waarop Harry zich genoodzaakt ziet af te slaan. Al met al verloopt de eerste uitvoering toch redelijk goed en heeft de Lourdeskerk vanaf nu dus ook een eigen ‘beatmis’.

De reacties van de kerkgangers zijn aanvankelijk sceptisch. “Nog erger dan een cirkelzaag, dat geluid van een elektrische gitaar”, zegt de hoofdschuddende parochiaan. Snel wordt duidelijk dat de ‘beatmissen’ veel publiek trekken. Veel jongelui voelen zich ertoe aangetrokken en melden zich aan als lid. Het ledenaantal groeit gestaag. De eerste nachtmis met Kerstmis wordt ook druk bezocht en is tevens de eerste thematische dienst, dat merendeels in elkaar is gezet door Harry Kemps.

De eerste jaren bestaat het repertoire hoofdzakelijk uit liederen van Huub Oosterhuis, gospels en negro-spirituals zoals ‘Go down moses‘ en liederen die tegenwoordig hooguit nog bij een enkel tienerkoor op het repertoire staan, zoals ‘Geef mij kracht‘ en ‘Dank U voor deze nieuwe morgen‘. Geleidelijk komen er geschikte nummers uit de hitparade bij, zoals ‘Let the sunshine’ uit de rockopera ‘Hair‘, ‘Blowing in the wind‘ van Bob Dylan, ‘The last seven days‘ van Unit Gloria (met Robert Long), ‘Oh happy day‘ van The Edwin Hawkins Singers en ‘To my father’s house‘ van The Les Humphries Singers. Ook enkele nummers van bijvoorbeeld The Beatles of Simon&Garfunkel worden van een Nederlandstalige religieuze t3ekst voorzien. Vooral ‘Oh happy day‘ slaat erg aan, mede dankzij de fraaie solozang van Wies van Aerssen.

De Lourdeskerk wordt dat jaar van binnen grondig verbouwd. Er komt verder naar voren een groot, nieuw altaar waarvoor een aantal rijen met kerkbanken plaats moeten maken. Tijdens de verbouwingswerkzaamheden vinden de eucharistievieringen tijdelijk plaats in de aula van de Pius XII-mavo aan de Akkerlaan.

In juli gaat pastoor Loeff met pensioen. Hij is groot fan van het koor (net als zijn opvolger Wim Janssen dat zou worden) en brengt dit tot uiting door als afscheidsgeschenk een nieuw orgel en een drumstel cadeau te doen.

Voor een LP met Nijmeegse jongerenkoren worden twee zelfgemaakte nummers opgenomen: ‘Vrede‘ (T: H.Kemps, M: H.Luijben/L.Berenbroek) en ‘Wanneer ik loop en door de straten ga‘ (T: H.Kemps, M: E.Lok).

Omdat naast het muzikale gebeuren ook het vertier een wezenlijk onderdeel van het jongerenkoor vormt, wordt er besloten buitenshuis een ontspanningsweekend te organiseren. Het eerste koorweekend vindt plaats in het Brabantse Reusel. Op de slaapzaal moet een schuifwand voor de scheiding tussen meisjes en jongens zorgen. “Het lijkt mij zinnig dat deze ’s nachts dicht blijft”, zegt Harry en ziet erop toe dat dit ook gebeurt. Toch wordt zijn nachtrust tot zijn ongenoegen herhaaldelijk onderbroken. Vrij chaotisch verloopt ook het diner op zaterdagavond: een soort kaasfondue uit het vuistje.

Maar er gebeuren ook serieuzere zaken: voor de tweede nachtmis in successio wordt een liturgiegroep in het leven geroepen. Onder leiding van kapelaan Nico Huijberts verzorgt deze werkgroep in het vervolg gemiddeld een keer per twee maanden themadiensten, die soms een nogal experimenteel karakter hebben.

Het allereerste koorweekend in 1969 is bij de meesten zodanig in de smaak gevallen, dat besloten wordt opnieuw naar Reusel te gaan. Daarmee worden de koorweekends een jaarlijks terugkerende happening. Nu nog kijken de leden er ieder jaar reikhalzend naar uit. Een geliefde en veelviidig gekozen locatie wordt later de Wokhut bij Helvoirt. Ook plaatsen als Schayk, Otterlo en Grubbenvorst zijn in de loop der jaren diverse keren aangedaan.

Voor het wekelijkse vertier na afloop van de repetitie op vrijdagavond wordt de eerste jaren veelvuldig uitgeweken naar café Piet Huisman aan de St. Jacobslaan. Langzaam maar zeker komt ook de sacristie als ontmoetingsruimte in trek, vooral wanneer bij slijterij Meijer op de Hatertseweg diverse kratten bier worden
ingeslagen. Omdat er voor de financiële afwikkeling van één en ander een penningmeester nodig blijkt, ontstaat de behoefte aan het oprichten van een bestuur. De eerste voorzitter is een lid van het eerste uur: Hans Liijben, tevens solo-gitarist. De eerste dirigentenwisseling vindt plaats. Harry Kemps is inmiddels afgestudeerd en verhuist met vrouw Maria naar Amsterdam. Zijn opvolger heet Jos Avontuur, student psychologie. Een van de eerste nieuwe nummers die Jos instudeert, is de klapper ‘I believe‘.

Ook in de pastorie vindt een verandering plaats. Kapelaan Nico Huijbers wordt opgevolgd door de ambitieuze Brabander Cees Remmers. Hij neemt de leiding van de liturgiegroep over, die nu ook frequenter thematische diensten gaat verzorgen.

In de soos onder Studio ’71 wordt in februari het eerste lustrum gevierd. Later volgt nog een luslrum-koorweekend in Uden. Het jongerenkoor doet verder mee aan een Nijmeegs korenfestival. Met náme ‘I believe‘ valt bij de jury in de smaak waardoor de eerste prijs in de categorie jongerenkoren in de wacht wordt gesleept, plus 300 gulden, destijds een gigantisch bedrag. De Gelderlander maakt hiervan melding.

Op 22 juni trouwen Marieke de Ruwe en Hans Luijben. die elkaar op het koor hebben leren kennen, Het eerste Jokolo-huweliik is een feit. Velen zouden hun voorbeeld volgen. Pastor Cees Remmers schrijft, toeval of niet, op de melodie van ‘The Wedding Song’ de tekst voor ‘Hij is vuur‘. Het zou een klassieker onder de jongerenkoormuziek worden.
De nachtmis blijkt ieder jaar zo overweldigend veel bezoekers te trekken dat wordt besloten om in het vervolg op Kerstavond twee keer te zingen: om acht uur en om twaalf uur, Dat betekent voortaan ieder jaar met Kerst tweemaal ‘volle bak’ en tussendoor kerststol met Glühwein.

gezongen bij het zilveren amtsjubileum van bisschop Bluyssen in de Brabanthal in Den Bosch. De viering, getiteld ‘Bruisen rond Bluyssen’, wordt rechtstreeks op tv uitgezonden. Samen met de jongerenkoren van de Groenestraatkerk en de Fatima- kerk wordt ‘Hij is vuur‘ de Nederlandse huiskamers binnen gezongen.
Later dat jaar, op 5 oktober, volgt ook nog een rechtstreekse uitzending voor de KRO-radio vanuit de Lourdeskerk. Iedereen is op van de zenuwen, maar de uitvoering gaat foutloos. Niet alleen in de media is Jokolo dat jaar actief, ook op sportief gebied. Er wordt een eigen voetbalteam opgericht. De resultaten vallen echter tegen: 0-2 tegen het Fatimakoor (scheidsrechter Cees Remmers), 1-4 tegen Meubelfabriek Eromes en 1-11 togen Café Piet Huisman. Een wedstrijd tegen FC Noviomagum wordt afgelast omdat de tegenstander door een foutje in de organisatie niet komt opdagen.

Om de gebruikelijke, gezellige activiteiten zoals daar zijn feesten, weekends, dauwtrappen, droppings en Sinterklaas beter te kunnen organiseren, wordt in mei o.l.v. Dick Peters voor het eerst een oud-papieractie in de wijk gehouden. Door het gigantische papieraanbod moet de grot op het kerkplein tijdelijk als opslagplaats fungeren. De opbrengst van de eerste actie bedraagt 487,20 gulden. Het succes van de
daaropvolgende acties blijkt sterk afhankelijk van de prijs per kg. In de beginperiode bedraagt deze 4 ct/kg, later loopt het op tot een maximum van 7 ct/kg. Helemaal nihil is de opbrengst als één of andere sufferd met een gehuurd busje op de Veldstraat een aanrijding veroorzaakt.
Jos Avontuur heeft inmiddels zijn psychologiestudie voltooid en verhuist naar Roosendaal. Kees Overtoom, docent sociale vaardigheden aan de Hogere Beroepsopleiding Verpleegkunde, neemt de dirigeerstok van Jos over.

In de schouwburg van Cuijk wordt voor het nageslacht een cassettebandje met alle populaire koornummers
opgenomen. Cees Remmers schrijft een tekst op de melodie van de filmmuziek ‘The morning after’. Pianist Han Backus zorgt voor een fraai koorarrangement. Daarmee is een van de mooiste koornummers aller tijden geboren, dat ook nu nog regelmatig wordt uitgevoerd: ‘Reis niet alleen’.

Voorafgaande aan de nachtmis brengt de band op Kerstavond traditiegetrouw een bezoek aan Café Piet Husman om wat moed in te drinken. Dit loopt echter enigszins uit de hand waardoor tijdens de mis het toilet veelvuldig door verschillende comboleden moet worden bezocht. Het herhaaldelijk doortrekken van de stortbak leidt tot wat ergernis onder de nuchtere, feestelijk geklede koorleden.

Voor het eerst duikt de naam ‘Jokolo’ op, Omdat Cees Remmers binnen de Emmaus-parochie de leiding heeft over drie liturgiegroepen gebrukt hij daarvoor drie verschillende mappen, Daarop geschreven staan de namen ‘Jokofa’ (Fatimakerk), ‘Jokogro’ (Groenestraatkerk) en dus ook ‘Jokolo’.
Marian Ockers, sopraan en soliste, is het eerste lid dat tien jaar achter elkaar op het koor zit. Reden voor een van de vele feesten in de kelder onder de Fatimakerk, Veel koorleden zullen haar evenaren: Han Draper, Veronique Schaaf, Ernie Berenbroek, Frans Hoefs, Marijke Hoefs-Pelser, Ruud Scheltinga, Kees de
Ruwe, Helty Derks-Wieleman, Hans Wieleman, Twanny Peeters-Gommers, Wilma Hendriks-Janssen, Rick Gerrils en Astrid Sanders.
Voor de tweede maal wordt er gezongen tijdens een rechtstreekse radiouitzending voor de KRO, op zondag 13 februari vanuit de Lourdeskerk. Ook deze uitvoering verloopt vlekkeloos.

Pastor Cees Remmers vertrekt naar Hilvarenbeek. ‘Onze pastoor’ Janssen neemt de leiding van de liturgiegroep over. Mede op initiatief van Kees Overtoom worden er om de twee weken thematische diensten in elkaar gezet.
Na de zomerslap besluiten het bestuur en Kees Overtoom wederzijds de samenwerking te beëindigen wegens onoverkomelijke meningsverschillen op muzikaal gebied. Er volgt een korte onderbreking van de uitvoeringen en de viering van hel 10-jarig jubileum wordt uitgesteld tot februari 1978. Koorlid Dick Peters leidt tijdelijk de repetities totdat de uitvoeringen in het najaar weer worden herval onder leiding van een nieuwe dirigent. Ger Hoffs, van beroep onderwijzer op de basisschool aan de Akkerlaan.
Op 9 augustus wordt Jacqueline Peeters geboren, vermoedelijk de eerste baby waarvan de ouders elkaar op het koor hebben leren kennen. De trotse vader en moeder zijn Frans en Marie-José Peeters.

In februari wordt in Studio ’71 met een groot feest het uitgestelde 10-jarig jubuleum gevierd. Hans Lijben, Kees de Ruwe en Tom van Magen brengen de swingende zaal laat op de avond in extase met hun vertolkingen van respectievelijk ‘Kom van dat dak af’, ‘Twist and shout‘ en ‘One night with you‘. Dat koorzangers ook vroeg uit de veren kunnen, blijkt op een zondagochtend in mei, wanneer in de St. Jan-kathedraal in Den Bosch voor dag en dauw (om 7.00 uur en 8.30 uur) twee missen worden gezongen.

Wederom vindt er een dirigenten wissel plaats. Ger Hoffs moet vanwege zijn theologie-studie in Tilburg stoppen met dirigeren en Karel van Rooy, muziekleraar op de Klokkenberg-Mavo, volgt hem op.
Voor het eerst wordt een koorseizoen afgesloten met een barbecue. Het eetfestijn vindt plaats in de achterttin van de familie Hoogenboom op de Vossenlaan. Ook dit wordt een jaarlijks terugkerend gebeuren en wel in de tuin van de pastoor.

Peter Janssen (o.a. tenor, basgitarist, voorzitter, lid van diverse commissies en bovenal komiek) wordt benoemd tot erelid. In juni vindt er een sportieve krachtmeting met personeel van de Bondsspaarbank plaats. Het resultaat is opnieuw zorgwekkend: bij het voetballen een smadelijke 13-2 nederlaag en een gebroken been van Hans Wieleman en bij het volleyballen een duim uit de kom bij Caspar van Eyk.

Voor het spekken van de koorkas met het oog op het derde lustrum vindt op het kerkplein een grote rommelmarkt plaats. De toeloop is zeer groot, dus ook de opbrengst. Later worden meer soortgelijke, succesvolle boeken-, rommel- en kledingmarkten op het kerkplein georganiseerd. Penningmeester Frans Hoefs komt op het idee om op het terrein naast Studio 71 als vaste inkomstenbron een container voor oud-papier neer te zetten. Na lang aarzelen besluit het bestuur daarnaast om maandelijks papier in de wijk op te gaan halen met wagens van Ouzo. Dit besltit wordt versneld doordat de gemeente een vergunningenstelsel invoert. Overigens blijkt de aarzeling van het bestuur niet geheel onterecht; nietzelden komen op woensdagavond slechts drie.of vier personen opdagen om de handen uit de mouwen te steken. Later komt hierin een positieve kentering en zorgt het ophalen van papier samen met de garantieprijs van de gemeente voor zeer behoorlijke inkomsten.
In september vindt de viering van het derde lustrum plaats (nu wel op tijd!), wederom In Studio ’71. De zaal ligt helemaal dubbel bij een enigszins mislukte Elvis-imitatie van Bob van Bergen.

De af en toe iets te vingervlugge pianist Victor Eijkhout componeert een nieuwe melodie op Kees de Ruwe’s tekst van ‘De ongehoorde mens‘. Het wordt een van de ‘swingendste koornummers allertijden’.

Jou Inhoud Komt Hier

Met de opbrengsten van de oud-papieracties en een gift van een parochiaan wordt een eigen professionele geluidsinstallatie met mengpaneel en multi-kabel aangeschaft. Voor het beheer zorgt een speciaal daarvoor in het leven geroepen stichting. Ook wordt er dat jaar onder notoire bierdrinkers een dispuut opgericht onder de naam ‘De FILitjes’. Hun bestaan is echter van korte duur.

Er wordt tijdens een mis in de open lucht gezongen bij de heropening van het Goffert Openluchttheater. Op zondag 16 juni vindt een van de hoogtepunten uit de 25 jaar Jokolo-historie plaats. Vanuit de Lourdeskerk verzorgt de NOS een rechtstreekse tv-uitzending voor de KRO van een eucharistieviering met Jokolo.
Het wemelt in de kerk van de tv-mensen, snoeren, camera’s en lichtspots. Het koor laat zich echter nergens door afleiden en zingt zuiver en geconcentreerd. Ook de band kent geen zwak moment.

Karel van Rooy verlaat het koor en daarmee komt zijn bestuursfunctie vrij. Ger Hoffs, inmiddels weer teruggekeerd als zanger, is bereid het roer tijdelijk over te nemen. Van de opbrengst van de KRO-mis maakt het koor in een weekend in april een bootreisje op de Rijn naar Düsseldorf en Keulen.

Ger Hoffs wordt opgevolgd door Ruud Scheltinga, eveneens onderwijzer en voorheen al jaren actief bij het koor als bas, voorzitter en verdienstelijk tekstschrijver.
Het 20-jarig bestaan wordt gevierd in de zaal achter Studio ’71. Met hulp van een drietal oud-leden (Wim Jansen, Kees de Ruwe en Marian Ockers) wordt een zeer amusant cabaret opgevoerd.

Tijdens een viering voor de actie ‘Kerkbalans’ wordt in de St. Stevenskerk samen met een groot aantal andere koren meegezongen met Herman van Veen en zijn hit ‘Toveren’. In de sacristie vindt de eerste video-marathon plaats, die op zaterdagavond om half negen begint met ‘Flodder’ en op zondagmorgen rond dezelfde tijd voor een paar overgebleven volhouders eindigt na een of andere horrorfilm.

In een overvolle sacristie vindt de eerste bingo plaats. Met name Antoine Claassen heeft een groot aantal sponsors voor dit evenement weten te strikken. De hoofdprijs is een kleuren-tv. Wegens het doorslaand succes keren de bingoavonden hierna regelmatig terug.

Het ACJ wordt opgericht, het Actief Comité Jokolo. Nog meer activiteiten kunnen daardoor nog beter worden georganiseerd. Verder neemt Jokolo een eigen postbus in gebruik, Postbus 31171, 6503 CD Nijmegen. De ledenadministratie wordt geautomatiseerd, de contributie en drankrekeningen kunnen per acceptgiro worden betaald.

Pastor Wim Janssen stopt in september als Emmaus-teamleider i.v.m, het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, Hij blijft echter nauw betrokken bij het wel en wee van de parochie. Zijn opvolger is pastor Gerard Remmers. Bij de jaarlijks terugkerende video-marathon heeft men voor het eerst de beschikking over een groot scherm. Nog meer mensen dan voorheen houden het daardoor tot het bittere einde vol. Op 1 november verschijnt het eerste nummer van de ‘Yo-kreet’, een zeer onderhoudend, informatief en goed verzorgd clubblad. De ‘Yo-kreet’ lijkt derhalve een langer leven beschoren dan eerdere pogingen tot een Jokolo-orgaan.
Lovende kritiek staat er in De Gelderlander van muziekrecensent Maarten-Jan Dongelmans over het Emmaus-concert aan de vooravond van Kerstmis met alle koren uit de parochie. Special vernoemd is de ‘exotische kersttopper’ Riu en de als opbergplaats fungerende biechtstoel van de ‘slagwerkmedewerker’.
Ook de twee nachtmissen worden een succes. Voor het eerst in 25 jaar Jokolohistorie wordt er TIJDENS een mis geapplaudisseerd en wel na het succesnummer ‘(Something inside) So strong‘ met vocaliste Angela Mensink in een glansrol.

Het jubileumjaar breekt aan. Met carnaval zingt het koor tijdens de traditionele ‘carnavalsmis’ in de Maria Geboortekerk aan de Berg en Dalseweg. Iedereen, ook het koor, is verkleed. Ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum wordt er in een studio in Rosmalen een fraaie CD met vier liedjes opgenomen. Titelnummer is het bovengenoemde ‘(Something inside) So strong’, gearrangeerd door pianist Ronald Jansen. Ook de andere twee band- en bestuursleden Paul Dinnissen en Paul Geurts steken ontelbaar vele uren in dit project. Het uithoudingsvermogen van alle overige koorleden wordt eveneens behoorlijk op de proef gesteld, maar het eindresultaat mag er wezen! ln het kader daarvan wordt door Maarten Hendriks het befaamde” JOKOLOGO” ontworpen.

Jokolo doet in mei mee aan ‘Korenslag’, een evenement dat het Guiness Book of Records moet halen. Het idee om 80.000 mensen in het Amsterdams Olympisch Stadion in koorverband te laten zingen, loopt echter uit op een tegenslag. In plaats daarvan komen een kleine 4.000 zangers bij elkaar in het Nijmeegse Goffert stadion, waaronder 35 Jokolo-ers.

De feestelijkheden rond de verschijning van de CD worden in juli helaas overschaduwd door het plotseling overlijden van pastor Janssen. Het eerste exemplaar is nog door familieleden op zijn sterfbed afgedraaid.
Het tweede exemplaar is voor burgemeester Ed d’Hondt, die daarvoor ’s morgens met een aubade in zijn voortuin wordt wakker gezongen. De Gelderlander maakt in haar kolommen melding van deze stunt. Door alle publiciteit is de ‘So Strong-CD’ bij de Music Store op de Burchtstraat binnen de kortste keren uitverkocht. Op een zaterdag worden er zelfs meer exemplaren verkocht dan van een supergroep als Dire Straits! Een speciaal in het leven geroepen lustrumcommissie is dan al maandenlang druk in de weer om van het jubileum op zaterdag 26 september een grandioos feest te maken.

Maarten Hendriks, Antoine Hendriks, Claudia Boshom en Lyanne van Bergen hebben vele uren gestoken in het realiseren van een videodocumentaire over Jokolo. Deze videoband geeft de belangrijkste hoogtepunten weer in de geschiedenis van Jokolo. Aangezien Jokolo veel in de mediawereld is, komen ook vanuit veel kanten verzoeken voor een optreden of een mis, zoals bijvoorbeeld de herdenkingsmis voor de Bijlmerramp op 4 oktober 1992 waarvoor Jokolo wordt gevraagd door het gemeentebestuur.
Ook verpleeghuis Kalorama vraagt of Jokolo een kerstconcert wil verzorgen. Dit laatste is zeker een succes: naar aanleiding van dit anderhalf uur durende concert volgen diverse verzoeken voor het verzorgen van missen en huwelijksdiensten.

Waar iedereen naar uitkijkt, is het eerste koorweekend buiten de grenzen van Nederland. Omdat Jokolo 25 jaar bestaat, wordt voor een koorweekend uitgeweken naar Willingen in het Sauerland. Een van de grotere sponsors van Jokolo stelt een luxe’ touringcar beschikbaar die ongeveer 54 leden naar de jeugdherberg in Willingen brengt.

Helaas ligt er wat weinig sneeuw, maar we hebben pret voor 110. De pastoor in de kerk aldaar heeft nooit durven dromen dat de kerk (dankzij de fàntastische PR-activiteiten) zo vol zou zitten dat mensen achteraan moeten staan! Normaal zou hij de twaalf kerkgangers vriendelijk moeten verzoeken wat verder naar voren te komen. De Duitsers nemen ook gretig CD’S af: binnen recordtijd zijn we door de voorraad heen.

SPORTCLUB

De officiële première van de videoband vindt plaats op 22 mei. Er zijn slechts 150 exemplaren gemaakt, dus hij is nog steeds uit beperkte voorraad leverbaar. Tijdens de barbecue (dat schijnt de perfecte timing te zijn voor premières) wordt ook het eerste Jokolo-T-shirt aangeboden aan de leden. Paul Dinnissen, Bregje Thoonsen en Maarten Hendriks zijn de initiatiefnemers voor dit tour-T-shirt. Het T-shirt wordt regelmatig gebruikt voor toernooien en trainingen. Florian Sanders is een van de initiatiefnemers voor het opzetten van een sportclub binnen Jokolo, met als doel af en toe op bedrijfstoernooien te spelen. Helaas is de animo niet erg groot en na enkele maanden volleyen, basketballen en vooral voetballen wordt het sportplan maar in de ijskast gezet.

De trouwdag van dirigent Ruud Scheltinga met de dirigente van het kinderkoor, Anneke van Kempen, vindt plaats op 12 augustus. In een klein kerkje in Kekerdom verzorgt Jokolo, samen met het kinderkoor, hun trouwdienst. Voor die gelegenheid wordt Ger Hoffs als dirigent aangetrokken, die met plezier een repetitie met het kinderkoor en Jokolo houdt.

In september vindt weer een koorweekend plaats, ditmaal wordt uitgeweken naar het Achterhoekse Haaksbergen, waar Jokolo-leden kunnen kennismaken met het fenomeen paardrijden. De mis wordt verzorgd in (toepasselijk) de Lourdeskerk aldaar. Reeds in Willingen wordt aanstalten gemaakt om in eigen beheer muziek te verzorgen door een gelegenheidsformatie, bestaande uit het combo en enkele zingende leden op te laten treden. In de zomer heeft deze formatie wat vastere vorm aangenomen en tijdens het koorweekend in Haaksbergen is het eerste ‘echte’ optreden van ‘Defect’ een feit. Met de song Hair uit de gelijknamige musical kreeg de band de zaal plat. Het thema van dat koorweekend is ook Flower-power … In navolging van de ‘Blokes’ zou ‘Defect’ de tweede koorband uit de historie worden.

FLUITEN NAAR KOFFIE

Het kerstconcert (dat door alle koren van de Emmausparochie gezamenlijk wordt gegeven) wordt dit jaar georganiseerd door Jokolo, en dan voornamelijk door Paul Geurts en Ronald Jansen. Aangezien Jokolo toch maar weer eens van zich moet laten horen, wordt besloten het concert te laten presenteren door Geert ‘Korenslag’ van Thijn. Aan het eind van dit concert zou hij met de aanwezige bezoekers het Jokolokerstlied ‘Vandaag begint vrede‘ instuderen op zijn Korenslag-manier, maar erger: in zijn Korenslag-tenue. De meeste bezoekers vinden het hartstikke leuk (de kerk zit overvol), maar de meeste koorleden van vooral de gemengde koren kunnen zijn verschijning niet echt waarderen: gymschoenen aan, dirigerend met een tak van een struik uit de tuin van de zuster, en (het ergste) een hoed op op het altaar… Gelukkig dat Jansen & Geurts hebben besloten hun oorspronkelijke plannen niet uit te voeren (zoals rookmachines in de kerk, veel gekleurde spots, vallende ster-simulaties etc. etc.). Sindsdien is besloten dit concert maar met deelnemers van alle koren te organiseren. Toch jammer dat de medewerking van Jokolo in 1994 niet gevraagd wordt. In dat jaar verkijkt men zich behoorlijk op bijvoorbeeld het aantal beschikbare koffiezetapparaten, waardoor alle bezoekers na tien minuten wel kunnen fluiten naar hun kop koffie…

Door wat bestuurswisselingen zijn de grote activiteiten op een lager pitje komen te staan. Er wordt vooral organisatorisch het een en ander geregeld. Reeds in het begin van Jokolo is er al sprake van de oprichting van een vereniging. Dit is al die tijd vooruitgeschoven, maar het plan wordt zo langzamerhand toch weer opgepakt.
Om ook wat aan het goede doel te doen, adopteert Jokolo in april een kind uit Colombia: Jairo is geboren in 1986 en is dus een officieel Foster Parents-kind van Jokolo. De ledenaanwas van Jokolo blijft ongeveer gelijk: altijd zijn er zo’n zestig leden op de ledenlijst. Er worden veel vergaderingen belegd met de liturgiegroep, het ACJ, de stichting en zelfs met de koorband ‘Defect’. In maart verzorgt Jokolo voor het eerst een huwelijksmis ver buiten de kerkdeuren: in Oisterwijk wordt een huwelijksdienst verzorgd, met ook speciaal hiervoor ingestudeerde nummers zoals: You’re the Inspiration en We’ve only just begun. Hieraan wordt een activiteit in Den Bosch vastgeknoopt: door middel van ruilhandel met een theezakje beginnen en met een zo groot of zo duur mogelijk voorwerp terugkomen. Er komen inderdaad antieke vazen, stofzuigers en radio’s terug. Deze voorwerpen komen van pas bij een groots opgezette rommelmarkt in juni. Het veld achter de kerk is een groot marktplein geworden waar zo’n 700 bezoekers op afkomen. De totale omzet die dag bedraagt ver boven de 4.000 gulden!

Door het fanatieke gemeentebeleid omtrent de afvalscheiding wordt het ook steeds drukker met de krantenactie: vroeger reden nog twee wagens door twee verschillende wijken, tegenwoordig doen ze het met vier vrachtwagens door beide wijken, die elke keer propvol zitten.

In september is het weer koorweekend tijd: Gemert is een tijdje Hollywood, aangezien dit het thema is. De leden worden weer getest op sportiviteit (betonblokken hijsen, nachtelijke boswandelingen), algemene kennis (showbizz en film/TV kennis) en aardappels schillen.

In oktober 1994 besluit Ruud Scheltinga onverwacht zijn betrekking als dirigent van Jokolo neer te leggen. Karel van Rooy neemt wederom de dirigeerstok tijdelijk over tot en met Kerstmis. Het bestuur gaat koortsachtig op zoek naar een opvolger, maar geen van de aangetrokken kandidaten blijkt te voldoen aan de eisen die het bestuur aan een dirigent stelt.

Op de nieuwjaarsborrel wordt uiteindelijk bekend gemaakt dat Ronald lansen (vanaf 1989 pianist) de dirigeerstok zal overnemen. De nieuwe pianist wordt gevonden in de persoon van Raymond Janssen, voormalig pianist van het jeugdkoor. Ronald was eerder actief als ‘dirigent’ door het arrangeren van nieuwe liederen en het schrijven van muziek. In de eerste weken van het nieuwe jaar ontstaat na lange tijd weer een lidexplosie: binnen drie weken tijd komen er zeven zingende leden bij, waardoor het aantal leden op een record van 66 komt te liggen. Het bestuur kampt nog met wat interne problemen, omdat de helft van het aantal bestuursleden noodgedwongen zijn/haar taak moet opzeggen. Peter Ruiken en Margot van Asperen moeten het bestuur verlaten wegens tijdgebrek. Hun taken worden overgenomen door Monique Peters en Martijn Wijngaards. Ernie wil het na 22 jaar drummen wel eens voor gezien houden en werkt Martijn in als drummer.
Onderussen wordt flink wat gereorganiseerd: het gehele instrumentarium wordt nagekeken en vervangen, de klappers worden opnieuw ge-layout en ingericht, en er wordt geïnventariseerd bij de commissies wat er eigenlijk allemaal gaande is. De afgelopen jaren heeft het bestuur een aantal taken uit handen gegeven: zo bestond er in 1989 alleen een liturgiecommissie en een koorweekendcommissie, heden ten dage wordt dat aangevuld met ACJ (Actief Comité Jokolo), repertoirecommissie, krantenactiecommissie, koorkascontrolecommissie, sacristiecommissie en dergelijke. Hierdoor dreigt het bestuur het overzicht kwijt te raken.

BRANDBLUSSER
De jaarlijkse barbecue wordt op het grasveld georganiseerd, maar wegens de grote droogte in de maanden mei en juni zou dit een crime zijn voor hooikoorts patiënten. Omdat er nog steeds geen brandblusser in de kerk hangt, wordt een tuinslang vanuit de pastorietuin door de kerk getrokken, om zo het gras te besproeien. De koppeling, die midden in de kerk ligt, begeeft het en een kwartier voor aanvang van de mis moet de kerk gedweild worden. Een groot deel van de kerk staat namelijk blank. De band ‘Defect’ geeft een act op deze barbecue, met als verrassende primeur de rol van het Duracellkonijntje.

In het nieuwe seizoen haken verrassend veel leden af, grotendeels ook leden die bij de eerdere groei bij koor kwamen. De opkomst daalt ook (vanaf de Paasmis eigenlijk al). Zodoende komen drie leden (toevallig alledrie bestuurslid) op het idee een actiebrief op te zetten: Red Jokolo. Deze brief schiet bij een groot deel van de leden in het verkeerde keelgat, waardoor het gevaar dreigt dat de ledenterugval alleen nog maar zal toenemen. Gelukkig loopt het een en ander met een sisser af, zodat een bestuursoverleg nodig is om de organisatie binnen Jokolo drastisch te veranderen. De leden zullen meer bij de bestuursvergadering betrokken worden en ledenvergaderingen worden het hele seizoen door gepland.

In september wordt het zoveelste koorweekend georganiseerd: het thema is dit keer ‘Sagen en Mythen’. De locatie: het verre Achterhoekse Barchum, waar het mythenspel ‘Witte Wieven’ erg populair is. De Jomanda-act van Erica wordt bijna zelf een legende. Healings worden uitgevoerd bij Joop Zoetemelk, Bacchus, Koningin Beatrix, ZOJTO, Elvis Presley, Sinterklaas: zelfs Jezus’ Oedipus-complex en het vraagstuk rondom het onbevlekt ontvangen van Maria worden aan Jomanda’s healing onderworpen. Het is in elk geval een prima verzorgd weekend, waarin ook Jokolo’s omelet record gebroken wordt: zestig eieren in een pan. Men maakt tevens kennis met klootschieten. Het koorweekend krijgt de naam klootkoorweekend mee.

CHINEES
De huwelijksrage breekt los: zo komen er in 1995 vier huwelijken tot stand, namelijk van Frank en Manon, Patrick en Yvonne, Susan en Rob en Rick en Frédérique. Er is eindelijk weer hoop in zicht voor de Yo-keet: er gaan geruchten dat Jokolo beschikking krijgt over de barakken die vroeger gebruikt werden door Pius XII als administratieruimtes. De planning en de financiering zijn nog niet rond, maar er heerst goede hoop.
Ook de Yo-kreet houdt al die jaren stand. Er zijn in vier jaar al meer dan twintig afleveringen verschenen, hoewel de dankbaarheid van de leden nog niet duidelijk aanwezig is. De invloed van de leden is niet echt te merken: alles wat geschreven wordt, gebeurt nog steeds door redactieleden. Met kerst in het vooruitzicht wordt als ‘generale’ een concert in de Groenestraatkerk georganiseerd door alle koren. Jokolo’s optreden is tekenend voor de kwaliteit die nog steeds aanwezig is. De politiekapel, die als begeleidingsband bij ‘Vanwaar zijt u gekomen‘ optreedt, heeft echter een heel ander idee over dit nummer. Hierdoor raken én Jokolo én de mensen in de kerk enigszins van slag. In de ledenvergadering in december wordt besloten krantenactielopers van tevoren te voorzien van een maaltijd. De chinees gaat erin als koek en de animo onder de koorleden is groter dan ooit: vijftien mensen kunnen deze actie van het bestuur waarderen. Voor de Kerstmis worden voorbereidingen getroffen, bijvoorbeeld door het grootste combo ooit een instrumentaal te laten spelen. Elf muzikanten zullen Stings ‘Fragile‘ ten gehore brengen in de bezetting: drums, bas, twee gitaren, piano, orgel, cello, saxofoon, dwarsfluit, piccolo en conga. Direct na de jaarwisseling, waar traditioneel een nieuwjaarsborrel op volgt, maakt Martijn Wijngaards bekend zich uit het bestuur terug te trekken.

Jokolo meldt zich aan als lid van het LSJ: het Landelijk Steunpunt voor Jongerenkoren. Deze organisatie probeert de samenwerking tussen verschillende koren in de regio te bevorderen. Een gevolg hiervan is dat Jokolo ook meer naar buiten zal optreden. Zo zal onder meer worden meegedaan aan het Nationaal Kampioenschap voor Jongerenkoren in Rijsbergen.
Het nieuwe bestuur is gekozen: Raymond Janssen en Jeroen van Zuylen treden aan en Ronald, Florian, Monique en Bregje handhaven hun positie. Dit bestuur laat al gelijk van zich horen: met Rijsbergen in het achterhoofd wordt regelmatige aanwezigheid verlangd, er komen bestuursvergaderingen die tot in de nacht duren, de leden worden achter de broek gezeten, er wordt driftig gewerkt aan een donateursvereniging en de statuten zullen spoedig worden ingevoerd.
Er is al een nieuwe drummer voorhanden als opvolger van Martijn Wijngaards (Ruurd Eykhout, de broer van Victor, de pianist/organist/fluitist in de jaren zeventig).
De barakken van Pius XII zullen nooit een Yo-keet worden: er is asbest gevonden in het gebouw. Ondertussen heeft Angela Mensink (alt en dirigent van het kinderkoor) haar koor gesplitst in een kinder- en tienerkoor, wat een toegankelijkere overstap zal vormen naar Jokolo.

AFMELDPROCEDURE
Met Rijsbergen in het vooruitzicht wordt veel gedaan aan stemvorming, nieuwe liedjes en nauwkeurigere afwerking van bestaande liedjes, zodat de aanwezigheid op repetities steeds belangrijker wordt. De afmeldprocedure wordt strikt nageleefd en niet aanwezige of niet afgemelde leden worden direct de volgende dag telefonisch benaderd. Na een paar weken hoeven er nog maar twee van de veertig leden gebeld te worden!
Rijsbergen blijkt voor Jokolo een verrassend succes: van de negentien koren in de hoogste categorie behaalt JokoIo de zevende plaats. Vier liedjes worden ten gehore gebracht: Paradijs en Never Alone uit het bestaande repertoire; Sporen van vrede (een van de verplichte keuzeliederen) en het speciaal voor Rijsbergen geschreven Mensen zullen opstaan. Lof van de jury alom, behalve dat verplichte nummer, dat Jokolo (met opzet!) op een te hoog tempo uitvoert. Dit zorgt voor de nodige puntenaftrek, anders was het resultaat aanmerkelijk hoger geweest. Het inleidend praatje van Yvonne vinden de leden toch iets te gewaagd: Yvonne vertelt dat Jokolo afwijkt van andere koren, omdat Jokolo een swingender repertoire heeft en denkt dat de jury hiervan kan schrikken. Het ‘swingendere’ klopt ook. Andere koren komen wat saai en plechtig over, terwijl Jokolo zich kan kwalificeren als een koor dat nog in staat is een beatmis te zingen. De meningen onder de leden over het ‘volgend jaar weer meedoen’ lopen nogal uiteen: een aanleiding hiervoor is de opvallende zondagochtendmis, waar alle koren het publiek vormen. Het typische gedrag valt niet bij iedereen in goede aarde, wij noemen: de wave onder de preek, het stampen met voeten na elk lied, een ovationeel applaus na elke acclamatie, het aaaaaaaaamen! roepen waar ook maar een amen te spreken valt. ‘Vorig jaar was het erger’, aldus een vaste klant. Toen bleken ze te ‘housen’ in de kerk.
Het seizoen loopt ten einde: eerst nog een korenmiddag, waarin zes jongerenkoren uit Nijmegen samen komen en elkaars repertoire opluisteren. Dit gebeurt in de Ontmoetingskerk, met als gastkoor ‘Les Etoiles” waar misschien ooit nog eens een samenwerkingsband mee zal ontstaan. Met de EK-barbecue wordt het officiële seizoen besloten. De (teleurstellende) voetbalwedstrijd Nederland – Frankrijk (0-0, 0-0, na doeltrappen 4-5) wordt live via een grote TV getoond, maar het vlees (dit keer binnen) smaakt weer overheerlijk.

Het lustrumcomité ‘Jokolo dertig jaar’ is ook al bij elkaar geweest en treft reeds maatregelen voor het opsporen van oudleden, om op 27 september 1997 (precies dertig jaar na oprichting) een lustrumreünie te organiseren .
Over de Yo-keet valt nog niet veel te zeggen, alleen dat het een prefab-gebouw zal worden en bij het veld achter de grot zal komen te staan. De wachttijd is anderhalf jaar voordat er eventueel toestemming gegeven kan worden. De lustrumorganisatie hoopt hier wel op…

KELDER
Na beraadslaging van het parochiebestuur komt een heel nieuw idee naar boven: de oliekachel uit de kelder heeft zijn beste jaren gehad en (mede door de hoge olieprijs) er moet uitgekeken worden naar een goedkoper alternatief. Dit is gevonden: de gaskachels uit de St.-Franciscuskerk aan de Heiweg/St.-Jacobslaan worden overgenomen door de Lourdeskerk. De kachel uit de achterste kelder verdwijnt dan. Deze ruimte wordt geopperd als Yo-keet door het kerkbestuur, en mede na inspectie door enkele leden wordt dit idee geprezen. De toekomstige Yo-keet zal onder de kerk komen! Er zullen nog wat verbouwingen moeten plaatsvinden, maar in het seizoen 1997-1998 moet deze ruimte zeker door Jokolo gebruikt kunnen worden. Reeds in het voorjaar van 1996 heeft Jokolo haar eigen tapinstallatie kunnen bemachtigen, en er is voldoende animo om de ruimte in te richten.
Jokolo maakt zich ondertussen klaar voor het één en dertigste koorweekend in de geschiedenis van Jokolo: de reis gaat naar Putten, alwaar Jokolo haar ideeën over maffiapraktijken en casino’s kan presenteren. In een wederom tot in de puntjes verzorgd weekend worden driftig alle aspecten van het casino aan het licht gesteld: leden kunnen zich inleven in de harde wereld van het casino met onder andere roulette, sikh-bo en blackjack. Voor deze gelegenheid wordt de Joko-lire een officieel betaalmiddel, die echter handig te kopiëren valt. De maffiapraktijken die in het dorp Putten zelf worden vertoond, jagen de bewoners behoorlijk de schrik aan. Achtervolgingen met waterpistolen door verschillende winkels zijn deze zaterdagmiddag het gesprek van de dag. Wederom is dit koorweekend één van de betere.

In december geeft Jokolo een benefietconcert ten behoeve van Nicaraguaanse stad Masaya, waarmee de gemeente Nijmegen een vriendschapsband onderhoudt. Overal in de stad hangen grote spandoeken (waar enkele avonden aan gewerkt is) die dit concert aankondigen. De Gelderlander meldt de volgende dag dat de opbrengst van het concert ruim 300 gulden bedraagt.

Ter voorbereiding van Kerstmis begint Jokolo in oktober met het instuderen van … een klassiek lied! Het Cantique de Jean Racine van de componist Fauré is waarschijnlijk het eerste klassieke werk dat Jokolo ooit ten gehore heeft gebracht. Tijdens de kerstmissen van 1996 kan het publiek genieten van dit voortreffelijk goed uitgevoerde werk.

Het vrijdag-de-13e-feest (dit zal een terugkerend feest worden) brengt wederom een sfeervolle activiteit onder de leden van Jokolo.

De ruimte van Jokolo krijgt reeds enige vorm: het kerkbestuur heeft haar fiat gegeven en Jokolo mag deze ruimte gaan inrichten naar eigen inzicht. Met het jubileum in het vooruitzicht wordt wederom een jubileumcommissie bijeengeroepen die zich zal bezighouden met het achterhalen van vele adressen van oud-leden. Het reeds in 1996 gekozen bestuur houdt zich deze eerste maanden van 1997 bezig met het verenigen van Jokolo: het plan lag al zo lang en moet uiteindelijk nu uitgevoerd worden: Jokolo wordt op 16 mei 1997 een echte vereniging: ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. De officiële oprichtingsdatum blijft 27 september 1967, dertig jaar voor het lustrum dat eraan zit te komen.

Kort daarop, op 1 juni, doet Jokolo wederom een gooi naar de erkenning voor het beste jongerenkoor van Nederland: het Nationaal Kampioenschap in Rijsbergen. Net zoals het voorgaand jaar, behaalt Jokolo een zevende plaats. Jokolo zal zich niet laten ontmoedigen en in 1998 weer meedoen.

De barbecue, dit jaar compleet met legertent, sluit het dertigste seizoen uitstekend af: verbalen doen de ronde dat de laatsten rond vijf uur ’s ochtends het kampvuur uitge-urineerd hebben. Enkele uren later zou de laatste mis van het seizoen plaatsvinden, met medewerking van alle koren … behalve het gemengd koor, dat niet komt opdagen. Gelukkig is Jokolo (enkele uren na de barbecue) in grote getale aanwezig om de rol van het gemengd koor over te nemen. En dat na een brief van diverse mensen binnen de kerk, met name van de collectantengroep en het gemengd koor, dat Jokolo ingezakt is ten aanzien van haar kwaliteit en kwantiteit. Jokolo zou een koor zijn dat aan een crêche moet gaan denken, omdat er veel zwangere vrouwen in zingen. Dat laatste klopt overigens: in het jaar 1997 zullen er zes kinderen uit Jokolo-vrouwenbuiken geboren worden. De rest heeft bet bestuur afgewimpeld met een briefje terug dat het allemaal best wel mee valt.
Ondertussen wordt onder leiding van Paul Geurts en Maarten Hendriks de kelder flink onder handen genomen: buurtbewoners kunnen elke maandagavond (en in de zomervakantie ook op vrijdagavond) genieten van het gedreun van pneumatische hamers, het gekras van slijptollen, het malen van betonmolens, maar vooral van het kampvuur op het veld met als doel het goedkoop verwijderen van overtollig hout. Wegens het ontbreken van vele bouwtekeningen van de kerk loopt het een en ander vertraging op omdat er op onvoorziene funderingen en asbestplaten wordt gestoten.

Met het repertoire (tenslotte blijven we een koor) zit het wel goed: in de reguliere klapper zitten zo ’n honderd liederen en in de kerstklapper nog eens 25 extra. Het koor en de leden hebben zich erbij neergelegd dat Jokolo een tikkeltje aan het ‘vergrijzen’ is: het jongste lid is achttien jaar, terwijl ons oudste (zingend) lid reeds 34 lentes heeft geteld. De gemiddelde leeftijd is ongeveer 27 jaar, maar na een dertigjarig bestaan kunnen we zeker vaststellen dat er al enkele oud-leden rondlopen met kinderen die de nobele leeftijd van zestien jaar hebben bereikt en die graag over vijf jaar nog een ‘jongerenkoorreünie’ willen meemaken. Vol verwachting kijken wij uit naar jullie kroost!

Jou Inhoud Komt Hier

Jou Inhoud Komt Hier

Korenfestival Rijsbergen ging niet door door de MKZ-crisis, in plaats daarvan hielden Teens en Jokolo samen het ‘Alles mag anders’-feest. CD-opname bij fraters in Tilburg: Het postproductieresultaat was volgens Ronald aanvankelijk een wc-geluid en later een badkamergeluid. De CD is nooit uitgegeven.

Een winters koorweekend in Baarle-Nassau/Baarle Hertog: Een rebelse Patrick en Peter Meeuws ramden in een hindernisparcour met kruiwagens Antoine Claassen en Florian waarna ze elkaar in de haren vlogen. Rein had weer pech: Hij stak een pin in zijn meniscus….Technisch zaten we dat weekend in het buitenland aangezien Baarle-Hertog een Belgische enclave in Noord-Brabant is. Het thema was daarom ‘Duel over de grens’ maar met het winterse weer ontaarde het feest in een soort van apres-ski met veel foute drankjes, mensen die in kerstbomen eindigden, en een niet nader te noemen lid (oké… Peter Ruiken) dat vuur spuwde uit zijn mond met gas uit de keuken en Romeinse kaarsen.

• Optreden van Paul de Graaf in De Kelder.
• Lustrumfeest i.v.m. 35-jarig bestaan. CD uitgebracht.

Samen met Teens naar Rijsbergen als Nijmeegs Jongerenkoor. We zongen onze versie van de Baywatch-soundtrack I’ll be ready, het vreselijke Jij zou toch God zijn, True colors en het epische Waar het om gaat: Een lied gecomponeerd door Ronald Jansen op tekst van Albert Arens, waarbij Jokolo en Teens tegen elkaar in zongen en waarbij er een rappende solist, breakdancers en een scratchende Maarten op het altaar te zien waren.

• geen seizoensafsluiting maar voor het eerst een seizoensopening.
• CD-opnames project ‘Verdeelde tijd’ (meerdere koren bezongen bekende popnummers). Ook deze CD is echter nooit uitgebracht.

• Friese avond!
• EK-poule ‘Lourdes Supertoto 2004’
• Bowlen

• deelname aan Nationaal Middenkorenfestival in Waddinxveen met de nummers ‘Mijn hart ontdooit’ (eigen werk), God be in my head, Inspiratie en Madrigal.
• Bierproefavond
• Eigen Soulparty
• Kerstconcert met politiekapel in de Lourdeskerk.

• Brainstorm over identiteit Jokolo. Conclusie Droom: Jokolo wil een leergierig koor zijn, met een verrassend, gevarieerd repertoire. Met veel teamspirit, een jonge uitstraling. Een koor dat dicht bij de mensen staat; Een koor dat verrassend en kluchtig is. Om bovenstaande te bereiken moet je ook durven te shockeren!
• Moulin Rouge Party
• Dirigent Ronald ziek op vrijdagavond. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens bij een ander koor mee te repeteren. Dat werd ‘chantiel’ in Tiel.

• Gezongen bij KerstInn in het Kolpinghuis.
• Seizoensafsluiting bij Rein op De Vuurtoren.
• Vierdaagsemis met Teens.

• deelname aan Nationaal Middenkorenfestival in Nijmegen (Meyhorst) met o.a. Omarm en themalied ‘hoelang zal het duren’.
• Koorweekend in/bij Apeldoorn.
• Met de bus naar de Soulparty in Blerick. Zou later voor een aantal leden een jaarlijks terugkerend evenement zijn.

• Na vele jaren van afwezigheid besloten weer eens mee te gaan doen aan het Nationaal Kampioenschap Jongerenkoren, oftewel het Korenfestival in Rijsbergen. We wonnen daar meteen in de (verplichte) B-categorie.
• Koorweekendthema: Rococo
• heropening De Kelder

• Bij het korenfestival in Rijsbergen scoorden we de hoogste ogen met de nummers Lord is it mine (inzinger), Maak een spoor (themalied, eigen werk), Baba Yetu (verplicht werk) en Revelation (vrij werk). We werden – eindelijk! – Nationaal Kampioen!
• Vierdaagsemis met Teens.
• Ravenstein bij Kaarslicht
• Gezongen in Grave en gezongen in Oosterbeek en gezongen in Pauluskerk.

• Nieuwe site in de lucht.
• Jokolo wordt voor de tweede maal nationaal kampioen bij het jongerenkorenfestival in Rijsbergen. Dit keer met de nummers Down in the river to pray, Niet alleen (themalied, eigen werk), Grond van mijn bestaan (verplicht werk), Long way there (vrij lied). …
• Optreden in Weurt
• Koorweekend thema ‘Ik hou van Holland’
• Optreden met Nijmeegs Mannenkoor in De Vereeniging ‘Herfstklanken in driekleur’.

• Wordt Jokolo voor de derde keer op rij Nationaal Kampioen in Rijsbergen?
• Lustrumfeest voor 45-jarig bestaan.

• Korenfestival: …
• Koorweekend in Ardennen met thema ‘Wie is de mol?’ (april)

• Passieproject Molenstraatskerk
• Korenfestival: …
• Koorweekend in Duitsland.
• Korenfestival Poeldijk.
• Kerstmarkt Grote Markt.

Jou Inhoud Komt Hier

Jou Inhoud Komt Hier

Jou Inhoud Komt Hier

Jou Inhoud Komt Hier

Jou Inhoud Komt Hier